Profsoftbal

Volg Eva Voortman en Dinet Oosting op hun avontuur in Japan

Volg Eva Voortman en Dinet Oosting op hun avontuur in Japan

Eva Voortman en Dinet Oosting, twee speelsters van Team Kingdom of the Netherlands Women’s Fastpitch Softbal zitten op dit moment in Japan. Voortman bereidt zich met haar team Ogaki Minamo voor op het seizoen in de Japanse professionele softbalcompetitie en Oosting mag in de vorm van een trainingsstage vast proeven aan het hoge niveau waarop er in Japan gespeeld wordt. Beide speelsters houden hun volgers op de hoogte van de ontwikkelingen. Eva heeft een blog en Dinet vlogt erop los tijdens het trainingskamp in het koude Japan. Hieronder vind je een mooie samenvatting van een aantal van hun avonturen.

De reis
In haar eerste blog opent Voortman over de lange vlucht: “Het was een lange vlucht van 11 uur en dat vond ik best lastig. Ik probeerde te slapen, maar dat lukte niet. Dus probeerde ik de tijd te doden met wat films, muziek en een paar maaltijden. Misschien is het uiteindelijk wel goed dat ik niet geslapen heb. Dan heb ik hopelijk minder last van een jetlag. Toen ik aankwam op Osaka Airport ontving ik mijn Japanse ID card, super cool! Gelukkig werd ik opgehaald door de directeur van Ogaki, want met mijn twee koffers en kennis van de Japanse taal was het erg lastig geworden met de trein. Terwijl het in Osaka prachtig weer was, bleek het in Ogaki ijskoud te zijn en te sneeuwen. Toen ik eenmaal gedoucht had en in bed lag, was ik knock-out en heb ik bijna het klokje rond geslapen. Klaar voor de eerste training!”

Dinet, die een week later vertrok, had ook een lange reis vol obstakels voor de boeg:

De eerste trainingen
Omdat het in Ogaki sneeuwde was de eerste training van Eva een indoor training: “Nou ja, indoor.. Het was echt superkoud, ook binnen. Maar goed: in Japan is het altijd tijd voor softbal. Het was wel een fijne eerste training: een goede warming up, wat honkloop oefeningen, gooien, fielden, verdedigende situaties oefenen en daarna zes slagstationnetjes en een cooling down.” Na afloop van de training kwam Eva voor het eerst in aanraking met de manier waarop Japanse fans sport beleven: “Na de training bezochten we met het team een wedstrijd van het professionele handbalteam van Ogaki. Helaas verloren ze, maar dat kan niet aan het enthousiasme van de fans gelegen hebben. Iedereen kreeg waterflesjes met daarin kraaltjes en kreeg de opdracht om daar zoveel mogelijk lawaai mee te maken. Welkom bij sport in Japan, haha!”

De volgende dag stond er weer een training op het programma. Nu buiten met een temperatuur van -3! Een dag later vertrokken de pitchers en catchers voor het zogenaamde battery camp, een trainingskamp voor pitchers en catchers.

Dinet kwam ook direct in aanraking met de Japanse cultuur toen zij aan de verkeerde kant van de auto wilde instappen (in Japan rijden ze aan de linkerkant), maar kwam wel twee dagen eerder aan dan verwacht:

Wennen
Na verloop van tijd en vooral veel trainingen beginnen de dames uiteraard steeds meer te wennen aan de cultuur, de manier van softballen en uiteraard hun teamgenoten. “Na iets meer dan een week hebben we er hier al ruim 40 trainingsuren op zitten. Je hebt eigenlijk geen tijd voor je jetlag hier. Toch merkte ik dat het mij heel even allemaal te veel werd. We waren aan het trainen en opeens zij mijn lichaam even ‘stop’. Tranen biggelden langs mijn wangen, omdat ik zo graag door wilde gaan met trainen, maar het lukte even niet. Na een korte pauze en een gesprekje met een van de andere pitchers kon ik gelukkig weer verder. Gelukkig vertelden mijn teamgenoten ’s avonds bij het eten dat het niet gek was dat ik met alle nieuwe indrukken, een jetlag en een bikkelhard trainingsschema even een hapering had.

Ik wist dat het niet makkelijk zou worden, dat is de challenge die ik hier ook zoek. Na een goede nachtrust kon ik de volgende dag weer goed trainen en ik weet nu dat ik goed naar mijn lichaam moet luisteren. Ik kan jullie nu wel een goed beeld geven van hoe onze weken er hier uit zien:
– Maandag: Vlucht en busrit naar Yatsushiro en een middagtraining (vooral pitching)
– Dinsdag: Twee softbaltrainingen (Pitching, fielding en hitting)
– Woensdag: Een softbaltraining en krachttraining
– Donderdag: Indoor softbal training (Pitching, fielding en hitting)
– Vrijdag: Een softbaltraining en krachttraining
– Zaterdag: Twee softbaltrainingen (Fielding en hitting)
– Zondag: rustdag

Ik ben blij dat Dinet inmiddels ook aangekomen is. Het team heeft mij verrast door mij niet te vertellen dat zij twee dagen eerder dan verwacht aankwam. We vinden het leuk om de verschillen tussen de trainingen in Nederland en Japan te bespreken. Je krijgt hier veel vrijheid om zelf te bepalen waar je aan wilt werken. We zijn een team en helpen elkaar goed, maar er wordt heel veel gelet op persoonlijke ontwikkeling. In Nederland trainen we toch meer als één team. Samen proberen Dinet en ik tot de best of both worlds te komen. En nu we het toch over verschillen hebben: het eten is hier zo anders! Niet alleen de ingrediënten (je krijgt hier altijd 5-7 verschillende ingrediënten waar je zelf een mooi gerecht van kunt maken), maar vooral ook de manier van eten is anders. Je zit hier aan een heel laag tafeltje met je knieën op een kussentje op de grond. Dat is wel even wennen en ik heb al een paar keer last gehad van mijn onderrug en vooral slapende benen. Nog een paar maanden en dan ben ik super lenig, altijd handig dat soort mobiliteitsoefeningen tijdens het eten, haha!”

In dit vlogje van Dinet zie je duidelijk dat de trainingen in Japan ongeacht de weersomstandigheden altijd doorgaan!

Wij proberen de meiden te volgen en hopelijk kunnen wij snel een keer met hen skypen voor een interview, dat je uiteraard ook op deze site kunt lezen. Via hun blogs en vlogs kun je hen in elk geval volgen!

Marketing manager van de KNBSB en Press Officer van Team Kingdom of the Netherlands

Advertentie SSK

Laatste honkbalnieuws

Laatste softbalnieuws

Meer in Profsoftbal