Softbal

Gosewehr: ‘Het kan niet eeuwig blijven duren’

Gosewehr: ‘Het kan niet eeuwig blijven duren’

wk-softbal-2014-gosewehr

Nathalie Gosewehr in actie voor Nederland tijdens het WK Softbal in 2014
Foto: Paul Boonstra

Lange tijd was Nathalie Gosewehr een betrouwbaar gezicht in zowel de hoogste afdeling van het damessoftbal en in de nationale selectie. Na hard werken, veel prijzen en leuke momenten, heeft de kleine ‘powerhouse’ besloten de handschoen op te bergen wat betreft het actief spelen. Tijd voor andere dingen!

Debuut
Al in 2002 maakte Nathalie haar debuut in de hoofdklasse, toen nog bij DSC’74. “Het is al heel lang geleden, maar wat ik nog wel weet is dat toen echt alles spannend was. Ik kwam als jong meisje pas net kijken.” Daarna speelt ze bij Terrasvogels (2005-2009), Sparks Haarlem (2010), DES Caserta – Italië (2011) en Sparks (2012-2015) totdat ze uiteindelijk afgelopen jaar bij DSS belandt. “Toen waren de eerste wedstrijden ook gewoon weer kei spannend.” De passie en het enthousiasme spatten ervan af wanneer ze terugkijkt op die start van haar carrière en de dingen die ze in de vele jaren hoofdklasse heeft mogen meemaken.

Nathalie houdt het echter niet alleen op de hoofdklasse, maar is vanaf 2008 ook onderdeel van het Nederlandse team. Toch was het verschil tussen haar eigen team bij Sparks en het Nederlands team soms miniem. “Sparks was destijds hofleverancier van het Nederlands team. Het voelde bijna niet meer als twee verschillende teams, ondanks dat er af en toe wat nieuwe gezichten meedraaiden.” Daar waar het gevoel weinig anders was, was de mentaliteit dat des te meer. “Met Sparks zaten we op de Europese toernooien gewoon op een camping. Met zijn allen rond het vuur met een hapje en een drankje.” vertelt Nathalie terugkijkend. De focus was bij het treetje hogere Team Nederland toch echt anders. “Alles was serieuzer, en ik vond ook dat het zo hoorde. Er werd niet gedronken tijdens toernooien, en dat was ook logisch.”

“Ik herinner me vooral het WK in Venezuela nog. Dat was verreweg de meest exotische locatie waar we zijn geweest.” antwoordt Nathalie op de vraag over wat haar meest memorabele EK/WK was . “Dan deed je de ramen van je hotelkamer open en hoorde je de pistoolschoten op de achtergrond. En dan ging je van en naar de velden in busjes met beveiliging.” beschrijft ze hoe de situatie destijds was. “Maar een andere dag gingen we met diezelfde beveiliging naar een privéstrand en hebben we een kei-leuke tijd gehad. Wat een tegenstellingen daar.”

Magische combinatie
In 2008 liep alles een stuk minder op rolletjes legt Nathalie uit: “Ik moet het niet alleen hebben van talent. Softbal is en blijft gewoon kei en keihard werken. En in 2008 werd ik niet gekozen om mee te mogen naar de Olympische Spelen. Toen besloot ik dat ik ECHT ging laten zien dat ik WEL een goede speelster was.” Die mentaliteit is inspirerend, en legt Nathalie ook geen windeieren. Al direct het jaar daarna maakt ze haar comeback door met de Terrasvogels de Europa Cup binnen te slepen. “En als ik nu terugkijk op alle volgende jaren heb ik ze zeker laten zien dat ik wel materiaal ben en misschien ook wel was voor de Spelen.”

Het seizoen 2010 speelt daarin een belangrijke rol. “In 2010 wonnen we met Sparks de Europa Cup. We stonden 6-1 achter, maar kwamen in de laatste inning terug tot een winnende 7-6. Dat was GEWELDIG! Zeker omdat mijn rugnummer ook 10 is, en ik dat toernooi ook nog eens MVP en beste slagvrouw won. 2010 was echt het jaar waarin het allemaal klikte. 2010 en mijn rugnummer was een magische combinatie”

Een logeerkamer vol prijzen
De lijst met de toernooien die ze speelde met haar eigen en het nationale team is vrijwel eindeloos. De prijzenkast op de logeerkamer staat goed vol en ze bezit een reeks titels waar menig sporter jaloers op zou zijn. Het is duidelijk dat hier veel liefde voor de sport zit. En wat ze het liefste doet? Voor Nathalie is dat makkelijk: “Slaan natuurlijk”. Op de vraag waarom is het antwoord:  “Nou. Ik ben maar een klein wijffie. Dan dachten ze nog wel eens ‘die zal wel niks doen’, maar dan kon ik vervolgens keihard slaan. Die uitdaging en de blik op de gezichten vond ik altijd het leukste”.

Dit seizoen kondigde Nathalie haar afscheid aan. Onder meer om meer tijd te kunnen besteden aan haar bedrijfje In2Styling. “Het kan niet eeuwig blijven duren. Op een bepaald moment is het gewoon tijd om te stoppen”, legt ze uit. Daarmee komt overigens nog geen streep door haar Olympische ambities. “Heel veel mensen hebben me gevraagd waarom ik niet kies voor de Olympische Spelen. Maar ik kan er nu mijn geld niet mee verdienen. Ik denk zeker dat ik toegevoegde waarde kan hebben voor het team. Misschien als de situatie tegen die tijd anders is. Dan zie ik mezelf zeker wel terugkomen. De toekomst is echter zo onduidelijk. Ik wil nu bouwen aan mijn eigen bedrijf. Ik kan nu echt nog niet zeggen hoe of wat, maar ik sluit het absoluut niet uit dat je me dan nog terugziet.”

ek-softbal-2013-gosewehr

In 2013 won Nathalie Gosewehr met het Nederlands team de derde achtereenvolgende EK titel
Foto: Paul Boonstra

Oude nest
Daar waar ze op zesjarige leeftijd ooit begon bij Spaarnwoude, keert ze nu weer terug op het oude nest. Als trainer/coach van het eerste herensoftbalteam van Spaarnwoude is ze dus nog niet volledig van het softbalveld verdwenen: “Het is zo mooi hoe de mannen respecteren wat ik heb gedaan. Ze nemen nu ook echt iets van je aan. En ze spelen daar eerste klasse. Als ik nog zou nadenken over blijven softballen zou ik me zeker aansluiten bij de mannen. Mannen zijn in hun spel net iets feller. Dat waardeer ik.”

Het zelf softballen zal Nathalie gaan missen, erkent ze. “Vooral de mooie toernooien. De connectie met je team zorgt voor zoveel passie. En na al die jaren ken ik bijna alle gezichten op die toernooien. Die gezelligheid ga ik zeker missen.” Toch zal ze niet alles missen, “De trainingen in de wintermaanden!”, lacht ze. “Die kleine, bedompte zaaltjes en de verschrikkelijke zachte balletjes. En dan krijg je ook nog eens overal de perfecte stuit. Dan moet je in het voorjaar bij het fielden weer de kracht van een graspolletje gaan erkennen. En dan hebben we het over de kou nog niet eens gehad. Dat zal ik echt niet missen.”

 

Advertentie SSK

Laatste honkbalnieuws

Laatste softbalnieuws

Meer in Softbal